Παπαδημητρίου Οξεία επιδιδυμίτιδα
Η οξεία επιδιδυμίτιδα είναι η οξεία φλεγμονή της επιδιδυμίδας, η οποία είναι το σωληνάκι που παίρνει το σπέρμα από τον όρχι και το οδηγεί προς τον προστάτη. Σε μεγαλύτερες ηλικίες συνήθως προκαλείται από ταυτόχρονη λοίμωξη του προστάτη, επειδή τα δύο όργανα επικοινωνούν. Σε νεότερους άνδρες συχνά σχετίζεται με σεξουαλικά μεταδιδόμενα μικρόβια, όπως τα χλαμύδια και τα ουρεοπλάσματα.
Η οξεία επιδιδυμίτιδα συνήθως έχει θορυβώδη κλινική εικόνα με δυνατό πόνο στο όσχεο, υψηλό πυρετό και ρίγος. Το όσχεο είναι ζεστό και διογκώνεται έντονα. Η ψηλάφηση είναι ιδιαίτερα επώδυνη. Σε νέους άνδρες πρέπει να διαφοροδιαγνωσθεί από τη συστροφή του όρχι και τον ορχικό καρκίνο. Πολλές φορές συμπάσχει το κατώτερο ουροποιητικό με το γεννητικό σύστημα, δηλαδή υπάρχει λοίμωξη όλων των οργάνων της περιοχής (οξεία προστατίτιδα με συμπτώματα στην ούρηση και οξεία επιδιδυμίτιδα). Σε αυτές τις περιπτώσεις η καλλιέργεια των ούρων απομονώνει μικρόβιο, που συνήθως είναι το κολοβακτηρίδιο.
Η οξεία επιδιδυμίτιδα θεωρείται μία βαριά λοίμωξη και απαιτείται ξεκούραση στο σπίτι και ανάρροπη θέση του οσχέου. Αυτό επιτυγχάνεται με ένα μαλακό αυτοσχέδιο μπαλάκι μεγέθους γροθιάς που συστήνουμε να τοποθετείται κάτω από τον όρχι στην κατάκλιση. Το μπαλάκι βοηθά στη γρηγορότερη υποχώρηση του οιδήματος και στην ανακούφιση από τον πόνο. Επίσης χορηγούνται φάρμακα αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη.
Η αντιβιοτική αγωγή πρέπει να έχει μεγάλη διάρκεια 14-21 ημερών. Συνήθως είναι φάρμακα της κατηγορίας των κινολονών, όπως η λεβοφλοξασίνη. Σε νέους άνδρες πρέπει να προσθέτεται στην αγωγή και αντιβιοτικό που καλύπτει άτυπα σεξουαλικά μεταδιδόμενα μικρόβια, όπως τα χλαμύδια. Τέτοια αντιβίωση είναι η δοξυκυκλίνη. Σε αυτή την περίπτωση είναι σωστό να υπάρχει αποχή από το σεξ μέχρι να ολοκληρωθεί η θεραπεία και να λαμβάνει αγωγή και η σεξουαλική σύντροφος. Στις επιπλοκές της επιδιδυμίτιδας, ειδικά αν είναι αμφοτερόπλευρη, περιλαμβάνεται η μελλοντική υπογονιμότητα λόγω απόφραξης της αποχετευτικής οδού του σπέρματος.